Zamanla, çeşitli medeniyetler kurulmaya başlayınca, kadın-erkek münasebetleri de her medeniyetin geleneklerine göre çeşitli şekiller aldı.
Sümerlerde Evlilik
Eski Mısır’da Evlilik
Babil’de Evlilik
Çinlilerde Evlilik
Antik Yunan’da Evlilik
Sparta’da Evlilik
Bilinen en eski evlilik sözleşmesi
Yukarıda gördüğünüz papirüs, dünya üzerinde bilinen en eski evlilik sözleşmesi. Pa–igesh ile Ta–ti–lyemhotep arasında imzalanan bu evlilik sözleşmesi, papirüs üzerine demotik yazıyla (hiyeroglif ile akraba bir tür resim yazısının halk tarafından kullanılan yalın bir türü) yazılmış.
Sözleşmede erkek, boşanma durumunda otuz gün içinde belirlenen miktarda parayı ödeme şartını kabul ediyor. Kadınsa, evlilik anlaşmasında belirtilen mal varlığının üçte birini ve hatta daha fazlasını alabiliyor. O döneme ait birçok sözleşme evlilikten doğan çocukların erkeğin varisi olarak yetiştirilmesini şart koşuyor. Papirüsün arkasında ayrıca sözleşmeye şahitlik eden sekiz kişinin adları var.Evlilik sözleşmeleri ilk olarak Antik Mısır’ın Son Hanedanları Dönemi’nde (İÖ 661–332) kayda geçirilmeye başlandı ve İS birinci yüzyıla kadar devam etti. Genelde erkek tarafından hazırlanan sözleşme, her iki tarafın nafaka ve mal varlığı konusundaki haklarını gösteriyordu. Yasalara göre evliliklerin kayda geçirilmesi zorunlu değildi.Bu sözleşmelerin yazıldığı çağda kadının kocasını terk etmesi mümkündü. Boşanma nedenleri arasında, taraflardan birinin zina yapması, kadının dünyaya varis getirememesi, erkeğin karısından hoşlanmaması veya başka bir kadınla evlenmek istemesi yer alıyordu. Bu arada, boşanmanın nedeni ne olursa olsun, kadının kocasından yardım alma hakkı vardı. Boşanmanın ardından her iki taraf da evlenmekte serbestti.
14 yaşında bir kızın 6 inek karşılığında evlendiği iddia ediliyor
Sağlıklı, 14 yaşında bir kızın 6 inek karşılığında evlilik aktinin yapıldığını bildirmektedir. Aslında bir çeşit başlık parası…
Günümüzde Türkiye’de başlık parası adeti bazı bölgelerde devam ediyor.
Ama evlilik akti, modern yasalarla da geçerli hale getirildi. Evlenmeden önce yapılan evlilik sözleşmelerine tıpkı milattan önce 5. yüzyılda olduğu gibi maddi kriterler de yazılabiliyor.
Gelinlik ve duvak
Asurlular’da nikah tanıklar önünde kadının başını örtmesiyle tescil edilirdi. Kuzey Avrupa ülkelerinde yalnızca kaçırılan gelinler yüzlerini örterdi. Milattan önce 4. yüzyılda Yunanlılar ve Romalılar’da yarı saydam peçeler moda oldu.
16. yüzyılda İngiltere ve Fransa’da beyaz gelinlikler yaygınlaşmaya başladı. Türkiye’de de gelinlik batı kökenlidir. Ama duvak ve gelin başına verilen önem çok eskidir. Köy düğünlerinde halen kullanılan kırmızı duvaklar işte o adetin günümüze yansımasıdır.
Evlilik yüzüğü nasıl ortaya çıktı?
Evlilik yüzüğüne dair ortaya atılan iki ayrı efsane var. Biri erkeklerin kadınlarını bağladıklarına dair bir teori. Bu teoriye göre, erkek, sevdiği kadının el ve ayaklarını iple bağlıyormuş. Şayet kadınının kaçmayacağına inanırsa ayaklarını çözer, tamamen güven duyduğunda da ellerini çözer ve ipi parmağına bağlarmış, bu bağ onları birbirine bağlayan aşklarının bir simgesi haline gelirmiş.
Diğer efsane ise yüzüğün tarihinin milattan önce 2000lere kadar dayandığını söylüyor. Eski Mısır döneminde bir takım bitkilere yüzük şekli verildiği saptanmış. Bunun, sonsuzluk manasına gelen çember biçiminden esinlenerek yapıldığı ve aşkın ölümsüzlüğüne işaret ettiği de düşünülmüş. Romalılar döneminde ise yüzük malzemesi olarak bitki yerine daha güçlü ve sağlam olan demir tercih edilmeye başlanmış ve yalnızca kadınlar tarafından takılıyormuş. Her medeniyette yüzük sol elin dördüncü parmağına (yani şimdiki yüzük parmağına) takılıyormuş. Bunun nedeni de bu parmaktan geçen bir damarın direk kalbe ulaştığına inanılmasıymış.
Zamanla yüzükler altından yapılmaya başlanmış. 860 yılında Papa Nicolas, evliliğin bir nişanesi olarak altın yüzüğü nişanlı çiftlere zorunlu kılmış. Bu kararla birlikte nişan ve düğün yüzükleri birbirinden ayrılmış, özellikle 12. yüzyılda Papa III. Innocent, evlilik töreninin kilisede yapılmasını ve yüzüğün bu törene eklenmesini şart koşmasıyla bu ayrım netleşmiş.
(http://www.milliyet.com.tr)